Wanneer een gebouw wordt verdeeld in een aantal woningen die niet aan dezelfde eigenaar toebehoren, dan is er sprake van een mede-eigendom.

Een appartementencomplex is hiervan het meest gekende voorbeeld.

​

Elke eigenaar beschikt dan over zijn eigen privatieve deel: het appartement, parkeerplaats, garage, berging,...

 

Maar er zijn dan ook gemeenschappelijke delen zoals de grond, de dragende constructie van het gebouw, de balkons, het dak,...

Dit zijn de elementen van het onroerend goed waarvan de verschillende eigenaars samen eigenaar zijn in de zogenaamde gedwongen onverdeeldheid.

​

Wanneer een mede-eigendom in het leven geroepen wordt, dan zal de notaris hiervan een basisakte opstellen.

Hierin moet vermeld worden wat het aandeel in de mede-eigendom is (de zogenaamde duizendsten) en moet een plan toegevoegd worden waarop aangeduid wordt welke delen gemeenschappelijk en/of privatief zijn.

​

Enkel een correct plan geeft u de garantie op een correcte bepaling van de aandelen in de gedwongen mede-eigendom.

Ook hier kan ik u als landmeter in bijstaan.

​

​

Ook bestaande panden komen soms in aanmerking voor het principe van mede-eigendom.

Veel voorkomende voorbeelden zijn de (te) grote herenwoning die kan opgesplitst worden tot twee of meerdere appartementen, of een gebouw met meerdere appartementen dat toebehoort aan één eigenaar waarvan deze de appartementen apart wenst te kunnen verkopen.

Uiteraard dienen voor een dergelijke "horizontale" splitsing de goedkeuring te worden bekomen van de bevoegde overheid.

​

​